Ağrı Dağı (Selçuklular döneminde; Eğri Dağ, resmi adıyla Büyük Ağrı Dağı), Türkiye'nin en yüksek dağıdır. Zirvesi 4 mevsim boyunca erimeyen kar ve takke buzulu ile kaplı volkanik bir dağ olan Ağrı Dağı, Türkiye'nin doğu ucunda, Ağrı ilinin sınırları içerisinde yer almaktadır. Dağ, İran'ın 16 km batısında ve Ermenistan'ın 32 km güneyindedir. Dağın %65'lik bir kesimi Iğdır ilinde, kalan %35'lik kesimi ise Ağrı ili sınırları içerisindedir.

Ağrı dağı 5137 metrelik rakımıyla, Anadolu Yarımadası'nın en yüksek doruğudur. 4000 metreye kadar bazalt daha sonra sonraki yükseklikte andezit lavlarından oluşarak volkanik bir dağ özellikleri gösterir. Dağın doruğunda bir örtü buzulu vardır ve Türkiye'nin en büyük buzuludur. Doğu yüzünde Serdarbulak yaylası ve 3896 m. yükseklikteki Küçük Ağrı Dağı yer alır.

Bir inanışa göre, Eski Ahit'teki Tekvin babında Nuh'un gemisi'nin karaya oturduğu dağ bu dağdır. Fakat, Kuran'ı Kerim'de Nuhun gemisinin "Cudi'ye oturduğu" belirtilmektedir. 1950'li yıllarda, havadan çekilen fotoğraflardaki gemiye benzeyen şekiller Nuh'un gemisinin bulunduğu yönünde yorumlandı, ancak daha sonra bu iddiaların asılsız olduğu ortaya çıktı.

Türkiye'nin en büyük dağı olan Ağrı Dağı jeolojik konumu ve Büyük Tufan dan sonra Nuh'un gemisi ne ev sahipliği yapması dolayısıyla efsanevi özelliği olan bir dağdır. Kutsal kitaplarda da adı geçen Ağrı Dağının farklı dillerde birçok ismi vardır. Başlıcalar, Ararat, Kuh - i Nuh, Cebel ül Haris'tir.

            Türk kültüründe bu kadar önem taşıyan Ağrı Dağımıza her zaman sahip çıkıp, her yıl sempozyumlar düzenleyip, Dünyaya turizm açısından ismini duyurmamızda yarar vardır.

            Bunca efsanelerle dolu bu dağımıza atfen yazdığım şiirimi sizlerle paylaşmak istiyorum.

Bir ağ saçlı atam var bir ağ birçek nenem

Bunlar gelin götürür toyun önünde menem

Bir gelinki üç yiğit onu almak isteyir

Onun gönlü Hazarda mende Hazardan yana

Bu gelinki çok nazlı billurgerdan ağ buğday

Bey Hazarı gözleyir onu ne vakit saracak

Gedir ata şvinden Bingölden gelir göçer

Varıp düşman bağrını başını delip geçer

Doyulmaz o güzelim bey geline baktıkça

Ağ birçekli nenemim bağrında güller bitir

Ağ başlı ulu babam nuh onda gonağladı

Ulu babam gelini hebetle selamladı

Ulu babam gocalıl gocaldıkca şan salır

Eteğinde nenemin neveliri gül açır

Neneye su verdikçe güzelleşir ve yatır

O yerinden derbenmir her yana gelin gaçır

Gelinin adı Aras beyin adı Hazardı

Ulu babam ağrıdağ nenem iydir gözeldi

Eteğinde gül çiçek Türk oğluyam ezeldi

Dünya bilsin tanısın dördü birdi gözeldi

Atamın heybetine hele bir nakışına bak

Gök üstünde minbir gülle dönde bir bağışına bak

Bir gözüyle iravan diyeri tebrize bağır

O baktıkçaarasın yüreğinden gan ağır

Nuryüzlü gız neylesin dözenmez bin bir derde

Beyineli eli koynunda durup kepeze bakır

Kepezde yiğit oğul göy gölümün derdinde

Kür nazlana nazlana gedip hazara akır

Ağ birçekli neneyin bağrındaki fidanlar

Gah gırıla düzele dönüp Turana bakır

Ne fidanlar yitirdi iydir adlı gül nenem

Yine koynuna aldı men senden el üzmenem

Çünkü çok istemişem nenemden var olmağı

Yüce ulu babamın gölgesinde galmağı

Aras adlı gelinin gidişine bak hele

Bu dünyayı verseler istemem ayrılmağı

Binlerce yıl evveldi nuhta ona gelmişti

Hz. Nuh atamın sarayına yenmişti

Hediye eylemişti gemisini salını

Atam Nuha sunmuştu petek petek balını

İşte Hz. Nuhun oğlu Yasef büyüdü

Atasından aldığı nasihate yürüdü

Yasefin oğlu oldu adını koymuştu Türk

Türk milleti onunla simgeleşti büyüdü

Nihayet ceddinin yurduna yerleştiler

Türk’ün aile efradı iydirde birleştiler

Mene sofrasını açtı yedirdi neveleri

Ulu babam koynunda sakladı bu erleri

                               CAHİT EROL