Iğdırlım…!
Şimdi susuyorsun ya
Üzerime meteor yağıyor
Hiçbir kural ve kaide beni ölçmüyor
Depremse içimize sızan şerefsizler
...Ruhum yorgun uykularına yatıyor.
Hastalığın içimde uluyorken
Elim ayağım boşalıyor
Neden yağmaz bu yağmur
Neden kopmaz kıyamet
Benim yurdum yangın
Benim yurdum afet !
Nice insanlar gördüm tanıdım
Sizden daha ‘adam’ına rastlamadım
Yufka yüreğine yenik
Parlak dehana ışıktım.
Öyle boşvermiş yatma Iğdırlım
Öyle yalnızmış gibi uyuma
Bak diktiğin fidanlar boy veriyor sana
Gölgemin ferahlığını hisset
Oğlum de’ ferahlığını bas bağrıma......
Sinan’la şahlandır geleceğini
Oyunu hainlere değil öz evladına ver
Dinsin acıların deprem sonrası sarılsın yaraların...